Kapirasong Buto

Kapirasong buto: iyan ang turing sa aking

sa iyong tadyang nanggaling

Bulaklak sa hardin ng Eden

palamuti ang gandang angkin.

Walang ibang sadya kundi maging kapares

ng iyong gilas at kisig

Maging laman sa iyong bisig

at larawan ng iyong titig.

Kapirasong buto na ‘di tatayo mag-isa

at mabubuhay nang kanya

kung wala ang pasya

ng dakilang kapareha.

Binansagang Maganda;

kay Malakas isinama

pagkat itinadhana ng simbahang

maging ina ng sangkatauhan

bilang mahigpit na kabayaran

sa nagawang mortal na kasalanan.

Maganda, dahil wala raw lakas

kaya walang naiiwang anumang bakas.

Di ba’t ako ang nagsisilang

ng mga magigiting na pangalan?

Di ba’t sa akin nagmumula

ang mga pinunong dakila?

Di ba’t ako ang ina ng Kristong

tumubos sa kasalanan ng paraiso?

Ngunit bakit ako’y pirming nasa laylayan

ng anino ng iyong kadakilaan at tagumpay?

Bakit nananatiling tagatahi lamang

ng iyong banderang winawagayway?

Ako na laging kasangkapan sa tahanan

ngunit walang sariling kapangyarihan

At itinuturing na tanging kakayahan

ay husay sa paggamit ng apoy ng kalan.

Ngunit bakit kung maglalaro ng sariling apoy

ay itinuturing na Magdalena ng buong sibilisasyon?

Ang kasaysayan sa akin ay hindi naging mabait

at sa bawat Ebang kabaro at kapatid;

Kami ay binansagan at sinunog bilang mangkukulam

pagkat bawal magkamit ng anumang karunungan

Kaya ako ay napilitang maging estribo

sa libong taóng kasaysayan ng mga bansa at tao.

A… hindi ito ang katuturan

at kabuluhan ng aking kabuuan.

Ayaw ko nang maging damang palamuti’t tropeo

sa estante ng kagitingan ng mga kabalyero.

Ako ay kapirasong buto

na magbabangon sa mundo

magbabalikwas sa kaalipinan

ng kasaysayan at kalikasan.

Papandayin ko na ang mga tabak

na wawakas sa pagkakasadlak

ng bawat Magdalenang

pampainit sa nanlalamig na kama.

Ikakasa ko na ang mga baril

na papaslang at kikitil

sa mga pamantayang mapang-api

at mapanghusga sa kapwa ko’t sarili.

Kung kinakailangan, ako’y muling kakagat sa mansanas

makamit ko lamang ang minimithing katubusan

At ang bawat hiwagang aking mamamalas

ay ‘di na matatakpan ng dahon ng kahihiyan.

Ako na ang guguhit ng sarili kong palad

ngayon, bukas at maging sa hinaharap.

Ako ay kapirasong butong hihiwalay

sa laman ng lalaking katuwang at patnubay.

Ako ay babangon at titindig

at aawit ng mga himig gamit ang sariling tinig.

Ako ay magbubuntis ng ilang libong pangarap

at manganganak ng pag-asa’t kalayaang ganap.

Ferdie L. Eusebio

Musikero, makata, mangingibig, at driver; si Ferdie Eusebio ay isinilang at nagkukuta sa Los Baños, Laguna.

Kasalukuyang online writer para sa sandamakmak na business websites sa loob at labas ng Pilipinas. Siya ang tumatayong Editor ng ExpertContentWritersTeam - isang pangkat ng mga freelance writers. Naging tagapangulo ng Kataga, Samahan ng mga Manunulat sa Pilipinas, Inc.

Nagwagi siya sa dalawang timpalak na kapwa pinasimulan ng Komisyon sa Wikang Filipino (KWF) - Tumula Tayo 2022, kategoryang Tanaga (Ikalawang Gantimpala) at Dula Tayo: Pagsulat ng Dramatikong Monologo (Ikalawang Gantimpala). Muli siyang nagwagi sa mga kategoryang Diyona, Tanaga, at Dalit sa Tula Tayo 2023.

Noong 2024, pitong beses siyang nagwagi sa Tula Tayo (anim na diyona, isang tanaga) sa KWF, at dalawang beses naman sa Saranggola Blog Awards (Unang Karangalan sa Kuwentong Pambata at Ikalawang Karangalan sa Tula).

Samantala, ilan sa kaniyang mga akda ay nalimbag sa Points of Contact ng Philippine Collegian, Palihang Rogelio Sicat: Unang Antolohiya, at Ani Journal, Vol 42 ng Cultural Center of the Philippines.

Kapag may oras ay muli siyang nagbabalik sa pag-compose ng mga kanta.

Latest posts by Ferdie L. Eusebio (see all)