habing salita, diwang malaya
Para sa mga nakpanuluyan sa akin, isa lamang akong silungan — isang kahon na may bubong, pinto at bintana. Lahat sila’y nagdaan lang na parang hangin. Kaybilis… ni wala akong pagkakataong sila’y kilalanin. Pero, kahit mabilis silang nagdaan sa aking silong, kayrami ko namang naobserbahan…
1. Sa Bubóng ng Pag-asa Namamangka sa luha ang aking puso nang mabalitaan ko ang lagay ng ating tahanan. Di yata’t ang ating ilog, maging ang karagatan, tulad ko ay napilitan na ring mandayuhan. Akala ko’y wala nang iba pang bagyo ang hihigit pa sa…
Kinulbit kong magilasang kubing na may kupas.Agaw-aw na tumakas:umaawit na bukas. Kubing – instrumentong yari sa kawayan. Pinatutunog ito sa pamamagitan ng pag-ipit sa pagitan ng mga labi at pagkulbit nang malakas. Pinaaalingawngaw ito sa loob ng bibig. Karaniwang ginagamit ito ng mga Maguindanaon at…
Isang rocket ship ang project namin sa Science. Gawa ito sa isang malaking plastic na bote ng softdrink. Kung tama ang pagkakagawa ko batay sa libro namin, lilipad ito sa pamamagitan ng Mentos at Coke. Pagkatapos, ayon na rin sa mungkahi ninyo, kinulayan ko ito…
“Bakit magkahiwalay ang buwan at ang araw?”
Iyan ang aking tanong kay Nanay at kay Tatay.
“Ang isa ay kapiling ng malalayong tala
Ang isa ay kasama ng masasayang bata.”
Tugon ng aking Nanay: “Kailangang maglayo
Upang sa isa’t isa ay hindi mabilanggo.”
“Pag sila’y nagdidikit, ang isa’y nagugunaw.”
May pag-aalinlangang sagot ng aking Tatay.
“Di ba sila maaring magkasundo’t magsama
Tulad noong panahong sila’y nilikhang una?”
Malungkot na daigdig ang sumalo nang kagyat
Sa luha ng nanay kong dahan-dahang nagsaad:
“Pagsasama man nila ay hindi na nga wasto,
Sila’y nasa tabi lang ng mahal nilang mundo.”
