Ang K’wento N’ya

Lagi’t laging mayro’ng pasa ang maamo niyang mukha

Pagkatapos s’yang awayin ng kaklase’t kapwa bata

Ganyan lagi ang k’wento n’ya; ‘di lang natin mahalata

Pagkat laging nakangiti kahit takot, nahihiya.

Binansagang bansot, kuba, payatot at ‘sang maligno

Tinawag ding walang ama, tiyanak at kabonegro

May palayaw ding mataba na ‘singlaki ng ‘sang lobo

Ganyan lagi ang k’wento n’ya, ‘pag kaklase’y nanunukso.

Ganyan lagi ang k’wento n’ya; walang sawa, walang puknat

Araw-araw sa ‘skwelahan mata’y mugto sa pag-iyak

Ganyan lagi ang k’wento n’ya; hiling niya, “sana bukas

Kapalara’y magbago na, k’wentong ito ay magwakas.”

Ang hindi mo nalalaman, ang k’wento n’ya’y k’wento mo rin

‘Pag hindi mo itinigil, sa iyo rin ay gagawin

Mayro’ng isang kasabihang dapat nating seryosohin:

“Kung ano ang itinanim, siya rin ang aanihin.”

Public Domain Image Gulls Fun Photo Composing

• Author
• Recent Posts

Ferdie L. Eusebio

Musikero, makata, mangingibig, at driver; si Ferdie Eusebio ay isinilang at nagkukuta sa Los Baños, Laguna. Kasalukuyang online writer para sa sandamakmak na business websites sa loob at labas ng Pilipinas. Siya ang tumatayong Editor ng ExpertContentWritersTeam - isang pangkat ng mga freelance writers. Siya rin ay kasalukuyang kasapi ng KATAGA-Online. Kapag may oras ay muli siyang nagbabalik sa pag-compose ng mga kanta.

Latest posts by Ferdie L. Eusebio (see all)

• Kulang Mang Pambayad Itong Aking Tula - September 26, 2019
• Phoenix - September 11, 2019
• Apodyopsis* - July 27, 2019