habing salita, diwang malaya
‘Di na n’ya kilala ang mukhang kausap at kanyang kaharap Kasinglabo na rin ng lumang salamin ang matang mapungay; ‘Di na n’ya aninag ang mga imaheng minsan n’yang ginagap. Maging ang pisngi n’yang maganda’t makinis; pirmi ring bumagsak Gan’un din ang noong kulubot na…
Nilamon ng serpiyente ang buwang kadluan ng laksa-laksang alaala. Bolang tanglaw sa gabing mapanglaw Ay ngayo’y pulang pula. Nababad sa dugo ang pinaslang na musa sa kalangitan. Walang natira sa Bathaluman kundi bungo Na sa halip maluoy ay lalong namukadkad. Umawit ng ponebre…
At nalaglag na nga ang bunga sa lupa nang yugyugin ng hangin ang punong malilim. Ang bungang pumatak ay ‘di agad nabiyak. Nang aking lapitan at usisain ang laman: natagpuan kong bulok – kahit hilaw ay may uod. Habang ang isang natira sa…
Kung ang batong kaytigas Sa ambon naaagnas Paano kung mababad Sa buhos na kaylakas? Di ba’t kahit ang ulap Sa sintang alapaap Ay dagling naiiyak ‘Pag damdami’y bumigat? Maging ilat at ilog Saglit ring natutuyot ‘Pag nagtampo ang agos Ng daluyang nagdulot. Katulad…
Hindi na nga palay ang itinatanim Sa ‘ting natutuyong mumunting bukirin Walang ibang punlang tutubo marahil Kundi droga, bala, at lagim ng baril. Paglao’y yayabong ang punlang hinasik Na para bang kamay na saklot ang langit; Ang samyo ng bunga, dugo ang kawangis Na…
Lagi’t laging mayro’ng pasa ang maamo niyang mukha Pagkatapos s’yang awayin ng kaklase’t kapwa bata Ganyan lagi ang k’wento n’ya; ‘di lang natin mahalata Pagkat laging nakangiti kahit takot, nahihiya. Binansagang aswang, kapre, tiyanak at ‘sang maligno Tinawag ding bansot, ampon, payatot at kabonegro.…